آپی تراپی در طب سنتی ایران

چکیده

طب ایرانی با قدمت بیش از 8000 سال پیش از سنت های یونانی و عربی با تمرکز بر فرآورده های طبیعی قدمت دارد. طب سنتی ایران به طور گسترده ای از محصولات زنبور عسل مانند عسل، گرده گل، موم زنبور عسل، بره موم، لارو و خود زنبور عسل استفاده می کند. عسل، یک جزء کلیدی، یک ماده مغذی در نظر گرفته می شود و برای مقابله با عوارض جانبی مرتبط با غذا استفاده می شود. همچنین در اشکال مختلف دارویی استفاده می شود. طب سنتی بر معیارهای خاصی برای عسل مرغوب تاکید می کند و تغییرات فصلی آن را تشخیص می دهد. اعتقاد بر این است که مصرف خوراکی عسل باعث تقویت بدن می شود و برای شرایط مختلف از جمله مشکلات معده، درد مفاصل و مشکلات سلامتی زنان توصیه می شود. کاربردهای محلی عسل طیف وسیعی از بیماری ها، از مشکلات چشمی گرفته تا بهبود زخم را پوشش می دهد. موم زنبور عسل هم به صورت خوراکی و هم به صورت موضعی برای مشکلات گوارشی، سرفه و مراقبت از زخم استفاده می شود. بره موم برای بخور و کاربردهای موضعی برای رفع سرفه، اگزما و تقویت استخوان استفاده می شود. گرده گل جمع آوری شده توسط زنبورها به دلیل خواص درمانی آن بر اساس منشاء گل شناخته شده است. خود زنبور عسل به صورت موضعی برای تسکین درد نیش زنبور عسل استفاده می شود و لارو زنبور عسل به دلیل اثرات درمانی آنها مورد تایید قرار می گیرد. انبوه اطلاعات در طب سنتی ایران نیاز به تحقیقات بیشتر در آپی تراپی را برای کشف کاربردهای بالقوه فرآورده های زنبور عسل نشان می دهد و بینش جدیدی را در مورد علم آپی تراپی ارائه می دهد.