زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون
زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون
زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون ، به مفهوم استفاده از محصولات زنبورعسل برای کمک به پیشگیری و درمان پارکینسون مورد توجه قرار گرفته است.
افزایش گسترده جمعیت سالخورده جهان با افزایش خطر ابتلا به بیماری های عصبی مرتبط با افزایش سن مانند بیماری پارکینسون مرتبط است. بیماری پارکینسون یک اختلال گسترده است که با از دست دادن پیشرونده نورون های دوپامینرژیک در جسم سیاه مشخص می شود. این نورون ها طیف وسیعی از علائم ناتوان کننده حرکتی، عاطفی، شناختی و فیزیکی را در بر می گیرد. پارکینسون کیفیت زندگی میلیون ها بیمار و خانواده های آنها را تهدید می کند. علاوه بر این، سیستم‌های رفاه عمومی و مراقبت‌های بهداشتی با هزینه‌های بالای مراقبت مواجه هستند.
درمان‌های موجود فقط یک تسکین علامتی ایجاد می‌کنند. دنباله‌ای از عوارض جانبی مضر را ایجاد می‌کنند که عدم انطباق را افزایش میدهد. از این رو، محققان اخیراً بر استفاده از مواد مغذی به عنوان درمان های کمکی ایمن برای بیماری پارکینسون تاکید دارند. آنها بر استفاده از مواد مغذی را برای محدود کردن پیشرفت پارکینسون و آسیب های مرتبط با آن در گروه های آسیب دیده تمرکز کرده اند.
بره موم محصول رایج کندو است که دارای خواص درمانی زیادی است. ژل رویال هم محصول دیگر زنبور عسل است که برای تغذیه ملکه زنبور عسل استفاده می شود و به باروری و طول عمر آنها کمک می کند. شواهد نشان میدهد که بره موم و رویال ژل می‌توانند با جلوگیری از بروز بیماری‌های ناتوان‌کننده مرتبط با سن، سلامت را ارتقا دهند. بنابراین، از آنها برای درمان اختلالات جدی مختلف مانند دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سرطان استفاده می شود.
برخی از مطالعات در حال تکامل از این محصولات زنبور عسل تحت عنوان زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون در مدل های حیوانی استفاده کردند. با این حال، درک روشنی از اثر جمعی بره موم و رویال ژل و همچنین مکانیسم اثر آنها در پارکینسون وجود ندارد. این بررسی ادبیات موجود را برای اثرات بره موم و رویال ژل در چهارچوب زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون ارزیابی می کند. در صورت امکان، مکانیسم‌های اساسی عملکرد آنها در این اختلال را توضیح میدهد و بینش‌هایی را برای استفاده مفید از محصولات شرح میدهد.
زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون
تعداد جمعیت سالمند به طور تصاعدی در سراسر جهان در حال گسترش است. آمارها پیش‌بینی می‌کنند که تا سال 2050 تعداد افراد مسن بالای 80 سال از 11.5 درصد به تقریباً دو برابر (21.0 درصد) افزایش خواهد یافت.
پیری با کاهش عملکردی پیشرونده همراه است که ناشی از افزایش مزمن تولید رادیکال‌های آزاد و واسطه‌های التهابی است که به نوبه خود باعث تغییرات طولانی‌مدت در ساختار و عملکرد سلولی میشود. تغییرات فیزیولوژیکی متعددی مانند اختلال عملکرد میتوکندری، کوتاه شدن تلومر، متیلاسیون ژن، تغییرات اپی ژنتیکی، تاخوردگی نادرست پروتئین و سمیت پروتئوتوکسیک، و حس نادرست مواد مغذی به پیری سلولی کمک می کند. بنابراین، افزایش بقای انسان به قیمت افزایش آسیب پذیری در برابر آسیب شناسی های مختلف مرتبط با سن است.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی مرتبط با افزایش سن است که بیش از 6.3 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد که حدود 2٪ از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، که آن را دومین بیماری شایع نورودژنراتیو در سراسر جهان می کند. مشخصه اصلی پاتولوژیک این بیماری، تخریب مزمن، پیشرونده و انتخابی نورون‌های دوپامینرژیک در جسم سیاه پارس فشرده است که از تجمع درون عصبی پروتئین‌های تاخورده اشتباه، عمدتاً پروتئین سیناپسی آلفا-سینوکلئین، جزء اصلی اجسام لوی، ناشی میشود.
تمام مطالعات حیوانی که در بالا مورد بحث قرار گرفتند در چارچوب زنبوردرمانی و بیماری پارکینسون نشان می‌دهند که بره موم، کریزین، ژل رویال و مشتقات لیپیدی آن ممکن است با استرس اکسیداتیو، التهاب عصبی و اختلال عملکرد میتوکندری مقابله کنند که منجر به کاهش آسیب عصبی و بهبود علائم حرکتی پارکینسون میشود.
با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی مکانیسم‌های سلولی و مولکولی خاص بره موم کامل و رویال ژل و همچنین ترکیبات اصلی در رویال ژل( پپتیدها، فنل‌ها، مواد فعال زیستی) در پارکینسون مورد نیاز است. برای شناسایی موثرترین ترکیبات در بره موم و ژل رویال، ممکن است مهم باشد که اثر مواد فعال مختلف در این محصولات به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان‌های بیماری پارکینسون مقایسه شود. لازم به ذکر است زهر زنبورعسل نیز دارای خواص متعدد درمانی برای بمیاری پارکینسون است که در مقالات علمی متعدد به آن اشاره شده است. # زنبورداری و بیماری پارکینسون # زنبورداری و بیماری پارکینسون
دیدگاهتان را بنویسید