زنبوردرمانی و اختلالات عصبی

زنبوردرمانی و اختلالات عصبی

بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی در یک روند فزاینده قرار گرفته است و بیماران، خانواده‌ها و کل جامعه را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند. زنبوردرمانی و اختلالات عصبی راهی برای کنترل بیماری ها است.

افزایش امید به زندگی یکی از دلایلی است که باعث شده است این بیماری ها در سراسر جهان شایع تر شوند. متأسفانه داروهای موجود اثرات درمانی کافی روی بسیاری از زیرگروه های این بیماری های صعب العلاج ندارند و عوارض جانبی، درمان را با مشکل مواجه ساخته است.در زنبوردرمانی و اختلالات عصبی، نقش زهر زنبور عسل به عنوان یک امکان بالقوه برای مدیریت و یا کاهش اثرات جانبی داروها بسیار جدی است و جایگزین جدیدی برای کنترل بیماری های تخریب کننده عصبی است. زهر زنبورعسل، منابع شناخته شده و غیرقابل انکار برای محافظت کننده های عصبی یا تعدیل کننده های عصبی هستند.

این مطالعه درک ما از مکانیسم‌ عمل و چشم‌اندازهای استفاده از داروهای جدید مشتق از زهر زنبور عسل در درمان اختلالات عصبی را مرور می کند. بیماری هایی نظیر آلزایمر، پارکینسون، صرع، مولتیپل اسکلروزیس و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک. زهر زنبورعسل در طب سنتی چینی و کره ای و تمدن های مصر و یونان باستان برای کنترل بیماریها از جمله اختلالات عصبی استفاده شده است. علاوه بر این، متون مذهبی مانند وداها، انجیل و قرآن استفاده از محصولات زنبور عسل را برای درمان بیماری ها گزارش کرده اند. تنوع مولکول های فعال بیولوژیکی از زهر زنبورعسل به خوبی شناخته شده است و مدت هاست که توجه سم شناسان را جلب کرده است. اما، در سال های اخیر به دلیل پیشرفت در زمینه های پروتئومیکس، رونویسی و ژنومیکس مشهودتر شده است.

به طور خاص داروهای مبتنی بر زهرزنبورعسلاز این پیشرفت ها همراه با تکنیک های غربالگری با توان بالا بهره مند شده است که کشف داروهای مفید مشتق شده از زهر  را تسریع کرده است. زهر زنبورهای عسل غنی از مولکول های عصبی است که احتمالا در ساخت داروهای جدید ارزشمند است. زهر زنبورعسل می تواند به عنوان ابزاری برای مطالعه عملکرد طبیعی و پاتولوژیک سیستم عصبی عمل کند. این مطالعه بر نتایج به‌دست‌آمده برای استفاده از زهر زنبور زنبور عسل در درمان شایع‌ترین اختلالات عصبی تمرکز دارد.

مهم است بدانیم که چندین مورد از این ترکیبات می توانند منابع جدید مهمی برای توسعه داروهای مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر تبدیل شوند. بررسی زیستی این ترکیبات حیاتی است زیرا داروهایی که در حال حاضر برای درمان اختلالات عصبی عمده (مانند صرع، بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر) استفاده می شوند، تنها تسکین علائم را ارائه می دهند و میزان بروز عوارض جانبی جدی همچنان بالاست. سیستم عصبی یک هدف مهم برای این سموم است که می‌تواند سیناپس‌ها را تعدیل کند. همچنین با اعمال انتخابی بر روی کانال‌ها و گیرنده‌های یونی مختلف، پتانسیل‌های عمل را تولید و منتشر کند.

جالب اینجاست که تکامل زهرها مجموعه وسیعی از داروهای درمانی بالقوه را در اختیار ما قرار می دهد. اینها می توانند برای طراحی عوامل دارویی برای درمان چندین بیماری از جمله اختلالات سیستم عصبی مرکزی استفاده شوند. با توجه به شیوع روزافزون بیماری های عصبی در میان سالمندان، نیاز مبرمی به درمان بهتر برای کاهش بار اجتماعی و مالی این اختلالات وجود دارد. اهداف متعددی برای درمان بیماری‌های نورودژنراتیو وجود دارد که به عنوان سندرم‌های پیچیده در نظر گرفته می‌شوند که کنترل آنها به شیوه‌ای پایدار دشوار است. درمان مؤثر این بیماری‌ها ممکن است مستلزم رخدادهای بیماری‌زای مختلف مرتبط با بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی باشد، مانند پاکسازی پروتئین‌های جداشده که در ارتباط با استراتژی‌های محافظ عصبی و تعدیل‌کننده ایمنی مورد هدف قرار می‌گیرند.

از این نظر، درمان با استفاده از زهر زنبور و زنبور یک رویکرد روان‌عصبی برای بیماری‌های خودایمنی و تخریب‌کننده عصبی در نظر گرفته می‌شود. از آنجایی که این زهرها حاوی تعدادی ترکیب، عمدتاً پپتیدها هستند، پیشرفت در تکنیک های شناسایی و توالی یابی مدرن، روشن شدن ترکیب کامل آنها را تسهیل می کند. بنابراین زرادخانه ای از امکان جدید برای مبارزه با بیماری های تخریب کننده عصبی، با استفاده از مکانیسم های مختلف عصبی عمل می کند.

پیشنهاد میشود مقاله ” استفاده از محصولات زنبورعسل برای پیشگیری و درمان موکوزیت دهان ناشی از درمان سرطان ” را نیز مطالعه نمایید.